Laatste dag in Oostenrijk. Mistig, regenachtig en triest weer. Wat gaan we doen? Dat is de vraag. Inpakken en wachten tot morgen? Nou dat is niet echt iets voor ons. Dan maar de wandelspullen klaarzetten en op pad, we zien wel hoe het gaat worden.

In Hinterglemm zomaar ergens de auto parkeren en op pad, geen idee waarheen. De eerste de beste weg naar boven en hop op pad. Langs woonhuizen omhoog totdat de weilanden weer in zicht komen. Nu wordt het steil maar we volgen de bordjes maar naar boven.Totdat de bordjes niet meer te vinden zijn. Gewoon niet te zien. Dan maar op geluk verder. Door een weiland met het gevoel dat dit niet klopt. Op het gevoel naar boven totdat een bergalm in zicht komt. Het is nog droog, wat een wonder mag heten. Te snel geroepen want de eerste druppels komen uit de lucht. Regenkleding dan maar aan.

Bij de gescholen voor de regen. Om de hoek van de alm ligt een grote stapel met bewegwijzeringsborden. Aha daarom konden wij deze niet vinden. Eruit gehaald voor de preparatie van de skipistes.

Verder door een bos omhoog. In de stromende regen. Uitenindelijk de top bereikt. Op deze top staan 3 skiliften om skiers in alle richtingen te kunnen brengen. We zijn helemaal alleen en eten hier ons broodje. Prachtige 360 graden uitzichten met vaak een zicht op een wolkendek. Het blijft een prachtig fenomeen om op de wolken te kunnen kijken. Als we goed kijken zien we vanuit hier zelfs de kitzsteinhorn liggen.

En weer naar beneden. Van links zien we heel snel een wolk komen aandrijven en nog voordat we het weten zitten we midden in die wolk. Een hele aparte ervaring. En ook net zo snel is de wolk weer weg.

En weer verder naar beneden. Ditmaal via een omweg. Eigenlijk wel een saaie weg naar beneden. Maar goed eenmaal deze weg ingeslagen is er niet veel keus meer. We moeten verder.

We komen midden in Hinterglemm uit en van daaruit nog een klein stukje terug naar de auto. Een mooie laatste wandeldag.