Posberg met verrassing…..
Laatste dag van ons uitje. Om 10.00 moeten we uit ons huisje weg. Mmmmm geen zin. Maar goed wat moet dat moet. Wat zullen we doen? Direct naar huis en naar de dagelijkse sleur? Zijn we wel op tijd thuis voor de formule 1. Of toch nog maar even een klein tochtje op de fiets door dit geweldige gebied. Het wordt het laatste. Alles in de auto, fietsen achterop en op pad. Terug naar het mooie gebied de Veluwezoom. De auto op een carpoolplaats en fietsen maar weer. Heel geleidelijk weer omhoog op weg naar de Posbank. Nog nooit geweest en het schijnt een flinke beklimming te moeten zijn. Nog voordat wij het in de gaten hebben staan we boven op de Posbank. Niks geen steile beklimming, zullen we dan al zo getraind zijn? Het blijkt al snel dat wij de gemakkelijke weg naar boven hebben genomen. Een prachtig uitzicht van bovenaf. Jammer dat het wat heiig in de lucht is. Snel weer verder en via een prachtige, toch wat steilere afdaling naar beneden door donkere bossen heen. Of zal dat laatste aan onze zonnebrillen hebben gelegen? We wanen ons zowat in het buitenland, zo prachtig is het hier. Beneden aangekomen in Rheden op weg naar de IJssel. Met een pontje naar de overzijde, rondje fietsen en weer op een pontje verder en dan nogmaals met het eerste pontje weer terug naar Rheden. Nu vanaf deze zijde omhoog de Posbank omhoog. Haha nu weten we wat ze bedoelen met een pittige klim. 9% op het laatste stuk. Angelica met elektrische ondersteuning omhoog. Al puffend volg ik haar. Lunchtijd op de posbank. Heerlijk weer met een prachtig uitzicht. Tijd om de auto weer op te zoeken. Laatste heuveltjes en we zijn weer terug bij de auto. Al heel snel blijkt dat iemand onze bevestigingssteunen van de fietsendrager heeft “geleend”. Grrrrr en nu dan? Zonder deze steunen gaan d e fietsen niet vast achterop de auto. Met een beetje gewurm past 1 fiets achter in de auto. Nog even snel spanbanden aanschaffen in Arnhem bij de Praxis. Op deze wijze lukt het om de overige fiets vast te zetten. We laten ons niet klein krijgen en we laten zeer zeker de afgelopen dagen niet hierdoor verzieken. Het waren geweldige dagen!
Rondje Barneveld, Wageningen, Renkum, Ede
De dag na……en toch maar weer op de fiets. Het zonnetje schijnt en naar verluid is er ’s middags kans op een buitje. op weg dan maar weer. Onze achtersten zijn daar minder content mee. Het is wat het is. Richting Barneveld is de eerste richting. Saai langs de doorgaande weg. Dan toch maar snel de weg af en tussendoor. Zonder dat wij het het wisten staan we ineens bij een bordje waarop staat; “Het midden van Nederland” Hoe bijzonder is dat. Verder tussen de landerijen en bijzonder mooie woonhuizen en nieuwe woonwijken. Nu maar op tijd gestopt langs een klein watertje voor de lunch. Op een kleine ponton. Heerlijk rustig is het hier. Verder langs rietkragen en landerijen naar Bennekom. Prachtig oud stadje. Waar nu langs? Terug naar Otterlo of toch nog verder naar Renkum en Wageningen. Dat laatste dan maar. Uiteindelijk gaan we met de pont de Rijn over om aan de overzijde heerlijke kersen te verschalken. Te koop bij een lokale kweker. Bijzonder lekker en vers. Angelica neemt gelijk een kilo af, daar hebben we nog wel even werk aan. Verder over de dijk naar het volgende pontje om weer terug de Rijn over te steken. Ditmaal een klein fietserspontje naast een stenenfabriek. Aan de overzijde verder langs Renkum en door de bossen naar de Ginkelse Heide om van daaruit slingerend langs mooie fietspaden weer uit te komen in Otterlo. Een zeer geslaagde dag. Lekker eten halen bij een lokaal restaurant om dit thuis aan het water te nuttigen. Onverwacht mooi weer, het voelt als een cadeautje.
Fietstocht op de Hoge Veluwe
Om 10.15 op pad voor een rit over de Hoge Veluwe. Geen idee waarlangs en hoelang. Niets nieuws dus. Voor Angelica de eerste serieuze rit op haar nieuwe Cube Touring Hybrid.
Nog maar net Otterlo uit begint het heel licht te sputteren, het zal toch niet he. Langs het welbekende Harskamp, tenminste voor mij dan. Het militaire complex waar geschoten mag en kan worden. Over een mooi stukje heide op weg naar radio Kootwijk. Nog nooit geweest, nu moet het er maar eens van komen. Onderweg het zadel en handvaten van Angelica’s fiets aangepast. Zal wel niet de laatste keer zijn. Daar, om de hoek ineens het imposante gebouw van Radio Kootwijk. 
Een brok beton, wel imposant. Een kleine waterbak met lelie’s ervoor. Probeer daar maar eens een foto van te maken zonder andere fietsers erop te krijgen, bijna onmogelijk. Dan maar een foto van de lelies met op de achtergrond het gebouw van Radio Kootwijk, en een trouwauto….
Verder dan maar. Ineens is het niet vlak meer maar gaan we steil omhoog, tenminste zo voelt dat bijna. Een vervolg van onze rit met vele afdalingen en stijgingen door een prachtig bosrijk gebied. Het voelt bijna alsof we de bergen in Oostenrijk bedwingen. Even wegdromen zeg maar. Dan volgt er een minder interessant stukje. Niets om over te schrijven, laat staan om over weg te dromen. Ondertussen beginnen onze magen lichtelijk te knorren, het is dan ook al 13:30. Lunch op een bankje zonder uitzicht met veel fietsverkeer voor ons langs. Ach het gaat om het broodje……. En weer verder op pad. Om bijna de eerste bocht heen een mooi picknick plekje. Ik zeg maar niets.
Verder door een prachtig bosrijk gebied met naast ons een “diepe” ravijn met een beekje. Het gevoel van de bergen komt weer terug. Mooi om te zien hoeveel hoogte verschil er in dit gebied zit. Het beekje stoomt langs diverse stuwtjes verder het bos in. De bossen worden langzaam vervangen door meer heidegebieden. Heel fraai om te zien. Langzaam klimmen we steeds verder omhoog. Klinkt dat mooi he. En weer een stuk naar beneden op zoek naar het punt waar we naar routepunt 69 moeten fietsen. Niemand die ons verder heeft verteld dat het nu pas echt worstelen gaat worden. Heel geleidelijk fietsen we omhoog en verdwijnt de stevige, goed te fietsen ondergrond, in een mul zandpad. Ik ben nu wel heel blij met de vele versnellingen en brede banden op mijn fiets. Angelica zet nu voor het eerst de elektrische ondersteuning aan. Eindelijk komt ook een einde aan dit mulle stijgend pad.
Verder maar weer naar het hoogste punt van de Veluwe. 110 meter boven ANP en op deze plek een brandtoren uit het verleden. 
Het wordt nu steeds drukker om ons heen met de vele elektrische scooters gereden door vooral jeugdigen. Wat voelen wij ons ineens sportief. Verder maar weer, heuveltje op en af. Een echt prachtig gebied (Veluwezoom) om doorheen te fietsen. Nog even langs Terlet waar ze aan het zweefvliegen zijn. Nu echt op weg naar huis. Het wordt frisser en de vermoeidheid is voorzichtig voelbaar. In Otterlo nog even langs de Spar voor de inwendige mens later op de dag en een beloning voor bij de thee. Niet te vergeten brood voor de eendjes bij onze bungalow.
Een zeer geslaagde dag.
Lang weekend Otterlo
Op weg naar een aantal dagen in Otterlo. Even er tussenuit met z’n tweeën, fietsen mee. Een luxe huisje gehuurd bij droomparken in Otterlo. Je weet nooit van tevoren wat je aan zult treffen. Dat blijft spannend. Maar deze keer overtreft het onze verwachtingen. Na eerst wat moeite te hebben gehad om het huisje op het park te vinden is het dan toch gelukt. Een schoon huisje aan de waterkant van een vijvertje. Ziet er goed uit. Nog maar nauwelijks uitgestapt hebben de eenden ons ook al gespot. Die zijn duidelijk maar op 1 ding uit…….. iets lekkers. Voer voor Angelica dus en die is al snel aan het eenden voeren. Vooral de hele kleine kuikentjes trekken de aandacht.
Na goed te zijn geïnstalleerd nog snel even op fiets om te kijken waar we zijn. We komen uit in Hoenderloo en zien een leuke bistro waar we onze magen heerlijk vullen. Terug naar Otterlo en na een rondje over het park te hebben gelopen zijn wij klaar voor de komende dagen.