Om 10.15 op pad voor een rit over de Hoge Veluwe. Geen idee waarlangs en hoelang. Niets nieuws dus. Voor Angelica de eerste serieuze rit op haar nieuwe Cube Touring Hybrid.

Nog maar net Otterlo uit begint het heel licht te sputteren, het zal toch niet he. Langs het welbekende Harskamp, tenminste voor mij dan. Het militaire complex waar geschoten mag en kan worden. Over een mooi stukje heide op weg naar radio Kootwijk. Nog nooit geweest, nu moet het er maar eens van komen. Onderweg het zadel en handvaten van Angelica’s fiets aangepast. Zal wel niet de laatste keer zijn. Daar, om de hoek ineens het imposante gebouw van Radio Kootwijk. Een brok beton, wel imposant. Een kleine waterbak met lelie’s ervoor. Probeer daar maar eens een foto van te maken zonder andere fietsers erop te krijgen, bijna onmogelijk. Dan maar een foto van de lelies met op de achtergrond het gebouw van Radio Kootwijk, en een trouwauto….

Verder dan maar. Ineens is het niet vlak meer maar gaan we steil omhoog, tenminste zo voelt dat bijna. Een vervolg van onze rit met vele afdalingen en stijgingen door een prachtig bosrijk gebied. Het voelt bijna alsof we de bergen in Oostenrijk bedwingen. Even wegdromen zeg maar. Dan volgt er een minder interessant stukje. Niets om over te schrijven, laat staan om over weg te dromen. Ondertussen beginnen onze magen lichtelijk te knorren, het is dan ook al 13:30. Lunch op een bankje zonder uitzicht met veel fietsverkeer voor ons langs. Ach het gaat om het broodje……. En weer verder op pad. Om bijna de eerste bocht heen een mooi picknick plekje. Ik zeg maar niets.

Verder door een prachtig bosrijk gebied met naast ons een “diepe” ravijn met een beekje. Het gevoel van de bergen komt weer terug. Mooi om te zien hoeveel hoogte verschil er in dit gebied zit. Het beekje stoomt langs diverse stuwtjes verder het bos in. De bossen worden langzaam vervangen door meer heidegebieden. Heel fraai om te zien. Langzaam klimmen we steeds verder omhoog. Klinkt dat mooi he. En weer een stuk naar beneden op zoek naar het punt waar we naar routepunt 69 moeten fietsen. Niemand die ons verder heeft verteld dat het nu pas echt worstelen gaat worden. Heel geleidelijk fietsen we omhoog en  verdwijnt de stevige, goed te fietsen ondergrond, in een mul zandpad. Ik ben nu wel heel blij met de vele versnellingen en brede banden op mijn fiets. Angelica zet nu voor het eerst de elektrische ondersteuning aan. Eindelijk komt ook een einde aan dit mulle stijgend pad.

Verder maar weer naar het hoogste punt van de Veluwe. 110 meter boven ANP en op deze plek een brandtoren uit het verleden. Het wordt nu steeds drukker om ons heen met de vele elektrische scooters gereden door vooral jeugdigen. Wat voelen wij ons ineens sportief. Verder maar weer, heuveltje op en af. Een echt prachtig gebied (Veluwezoom) om doorheen te fietsen. Nog even langs Terlet waar ze aan het zweefvliegen zijn. Nu echt op weg naar huis. Het wordt frisser en de vermoeidheid is voorzichtig voelbaar. In Otterlo nog even langs de Spar voor de inwendige mens later op de dag en een beloning voor bij de thee. Niet te vergeten brood voor de eendjes bij onze bungalow.

Een zeer geslaagde dag.